Homomonument
Paragraaf 175 in het Duitse Wetboek van Strafrecht verbood seksuele handelingen tussen twee mannen. Het artikel stamt uit 1871. Na de oorlog werden alle discriminerende wetten uit de nazitijd in de DDR afgeschaft, maar in de Bondsrepubliek werden na de oorlog nog 50.000 mensen veroordeeld onder paragraaf 175. De bepalingen werden wel een beetje verzacht, maar pas na de hereniging in 1994 werd het artikel geschrapt. In 1987 waren in West-Duitsland de laatste veroordelingen.
In het park tegenover het Holocaust monument is nu een bescheiden homomonument te vinden. Het bestaat uit een betonnen blok met daarin een venster waarachter je bewegende beelden kunt zien van zoenende mannen en vrouwen.
Holocaustmonument
Het monument ter herinnering aan de jodenvervolging in Nazi-Duitsland bestaat uit 2710 betonblokken van verschillende hoogte in het centrum van Berlijn. Onder het veld is een expositieruimte. Het monument is ontworpen door de Amerikaanse architect Peter Eisenman en het motto is een tekst van Auschwitz-overlevende Primo Levi:
'Het is gebeurd en daarom kan het weer gebeuren. Dat is de kern van wat wij te zeggen hebben.'
De hoogte van de blokken verschilt nogal. Het laagste blok is 20 cm, het hoogste is 4,70 meter. Door de hoogteverschillen krijg je volgens de architect een gevoel van desoriëntatie en isolement en dat is symbolisch voor de ervaringen van de Joodse bevolking tijdens het nazibewind. Hoewel het monument pas 15 jaar oud is, zitten veel blokken al vol met scheuren en barsten. Blijkbaar niet de beste betonsoort gebruikt.
's Avonds zijn we nog even teruggegaan naar de Brandenburger Tor om een paar foto's voor filmlocaties te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten