Aan het begin van de wandeling kijken een paar aalscholvers toe hoe ze op de foto worden gezet.
Vrijwel alle paden in het gebied lopen op dit moment dood. Vroeg of laat sta je bij een enorme waterplas.
De watervogels lijken het prima naar hun zin te hebben in deze ondergelopen gebieden. Hoewel deze meerkoet even op het droge is gaan staan.
Links en rechts van de weg grote plassen met water.
In de verte vaart een schip over de Waal en daarvoor is nog net een stukje te zien van een rivierduin.
Uiteindelijk was er ook bij de Vlietberg een plek waar het niet meer mogelijk was om verder te lopen.
Teruglopen naar de Ooijse Bandijk was de enige optie. Hoog in een boom zat een torenvalk de omgeving af te speuren op een lekker hapje. Er dreven in elk geval een paar dode hazen in het water. Er kwam ook net een groepje langs van de buitenschoolse opvang in de natuur. Een deel van de kinderen wilde dat wel even zien. Voor de rest leek het eerder een licht traumatische ervaring.
Er was hier ook een groep kuifeenden neergestreken. Vijf zwartwitte mannetjes en twee bruine vrouwtjes.
De Oude Waal stond aan het eind van de zomer vrijwel helemaal droog. Nu is het gebied weer helemaal volgestroomd.
In de verte zwom een eenzame kolgans terwijl de rest van de familie aan de andere kant van de dijk stond te grazen.
Twee kleine lichte vlekjes die ik in het water zag bleken op de foto een paar bergeenden te zijn.
Op de dijk liep Hanneke met een paar collega's en ze wist me te vertellen dat ze een tafeleend had gezien. Uiteindelijk bleek het om een groep van zes tafeleenden te gaan, drie mannetjes en drie vrouwtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten