Wandeling - Omgeving Westerplas

Op de foto hierboven steekt de witte Zuidertoren boven het dorp uit. Het eerste deel van de wandeling liepen we in zuidelijke richting, een beetje in de richting van de haven. Vanaf de dijk kijk je uit op een moerassig gebied en daar zagen we deze bergeend. Aan de rode knobbel op de snavel kun je zien dat dit een mannetje is.

Bergeend Vrouw op bankje 3


Links op de achtergrond is de jachthaven van Schiermonnikoog te zien. Op de andere foto overleg over de looprichting.

Westerplas

Een afgesloten kwelder, die aanvankelijk een brakwaterplas opleverde is langzaam veranderd tot de met zoet water gevulde Westerplas. Deze plas ligt aan de zuidwest zijde van het dorp. In het gebied hebben zich veel vogels gevestigd en er is in 2008 een vogelkijkhut in gebruik genomen.
Op de achtergrond zijn (met enige moeite) de twee vuurtorens van het eiland te zien.

Aalscholvers

 Aalscholver

Recht tegenover de vogelhut zaten een heleboel aalscholvers in de bomen. 
Op de foto hierna een aalscholver met een nest met jongen. Daaronder een aalscholver die zijn veren aan het drogen is.

Lepelaars

Lepelaars

In de verte zagen we een groep lepelaars. Ze zaten te ver van de vogelhut om ze heel goed op de foto te krijgen. De lepelaars broeden sinds 1992 op Schiermonnikoog en er is veel onderzoek gedaan naar deze populatie, onder andere door ze te ringen en door enkele vogels van zenders te voorzien. Zo heeft men ontdekt dat de mannetjes 's nachts hun voedsel halen in het Lauwersmeer, de populatie al jarenlang vrij stabiel is en er steeds minder lepelaars overwinteren in Afrika. 



Bij de Westerplas staat een vogelhut. Vanuit de vogelhut kun je een groot deel van de Westerplas overzien. De plas is zo groot dat een verrekijker geen overbodige luxe is.

Pad naar de vogelhut


De vogels worden niet afgeschrikt door de mensen in de vogelhut. Deze meerkoet zat bijna onder de hut.

 Meerkoet

De classificatie van bloemen is minstens zo complex als die van vogels. Op het kleine Schiermonnikoog komen meer dan 500 soorten voor. Volgens mijn plantengids zien we hieronder waarschijnlijk een vleeskleurige orchis. Die kunnen ook deze kleur aannemen. De tweede foto zou een gewone rietorchis kunnen zijn. 



De volgende foto is duidelijker. Dit zijn een paar driekleurige viooltjes. 




Een fazanthen probeert haar kuikens te beschermen terwijl ze belaagd wordt door enkele fotografen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat het kuikentje van een fazant is die we even verderop zagen.



Typerend voor dit gezelschap. Samen op een bankje en toch allemaal met de gedachten op een andere plek zitten.

Vrouw op bankje 4 met twee mannen


Tijdens de wandeling was de rode Noordertoren vaak te zien in de verte en later ook wat dichterbij.



We zagen een aantal gezinnetjes grauwe ganzen.

Fazant mannetje

Op de volgende foto een omstreden boorplatform voor proefboringen naar gas. De eilanders zijn er niet blij mee.

Wat piept er in het struikgewas?

Tot hilariteit van enkele leden van ons vriendengroepje, ontstond hier een discussie of dit een graspieper of een duinpieper was. De suggestie om het dan maar een grasduinpieper neem ik niet over. We gaan immers geen feiten verzinnen. Volgens mij is het een graspieper, ook al zat het beestje dicht bij de duinen. Bovendien wordt de duinpieper nog maar zelden waargenomen in Nederland.



Het was perfect weer voor de kitesurfers. Op een duintop zaten twee scholeksters van het uitzicht te genieten.



De vogelbarbaren waren we hier allang kwijtgeraakt. Die zaten waarschijnlijk al bijna op het terras. Het laatste stuk van de wandeling was niet zo boeiend, door de 'buitenwijken' van Schiermonnikoog terug naar het hotel.



 Inderdaad: Op het terras zaten ze inmiddels aan het bier

Die avond zijn we gaan eten bij restaurant Ambrosijn. Volgens Tripadvisor het nr 1 restaurant van Schiermonnikoog. We waren niet echt onder de indruk. Ze deden waarschijnlijk wel hun best, maar sloegen de plank nogal mis. Zo waren de vijf stukken vis bij een voorgerecht bij de vegetariërs vervangen door een half gekookt eitje. Een mevrouw met een om het hoofd gedraaide vlecht kwam de bestellingen opnemen. Ze was zo overdreven vriendelijk dat het een beetje ongemakkelijk werd. Ongemakkelijk was ook dat het eten werd uitgeserveerd door iemand die nog nooit van deodorant had gehoord.

Restaurant Ambrosijn