Paleis op de Dam

Hoewel we regelmatig in Amsterdam vertoeven is dit pas het eerste bericht over een bezoek aan deze stad. Het was heerlijk weer op deze novemberdag. Nadat we eerst een zieke vriend hadden opgezocht, zijn we de stad in gegaan voor enkele filmlocaties. Tot slot zijn we naar De Dam gegaan. We hadden kaartjes gekocht voor een bezichtiging van het Paleis op de Dam.

Bij het Nationaal Monument op de Dam zaten zoals altijd veel mensen op de trappen. Een andere traditie die we hier in ere houden is dat beroemde gebouwen die we bezoeken vaak in de steigers staan tijdens ons bezoek. In dit geval slechts gedeeltelijk vanwege een restauratie van het dak.

Bij binnenkomst in het paleis kom je vrijwel meteen in de Burgerzaal terecht. Meteen de grootste en meest imposante ruimte in het gebouw. Hoog in de Burgerzaal staat een beeld van Atlas met het hemelgewelf op zijn schouders.

In de vloer zitten marmeren kaarten van het oostelijk en westelijk halfrond zoals ze in de zeventiende eeuw bekend waren. Europa en een aantal andere gebieden waren al goed in kaart gebracht. Op de kaart hieronder is Indonesië gedetailleerd weergegeven, maar van Australië was duidelijk nog geen goede kaart beschikbaar.

Beelden van Romeinse goden op de hoeken van de galerijen symboliseren de planeten van ons zonnestelsel. Hieronder een paar voorbeelden, Mercurius, Venus, Mars en Saturnus.

In de galerijen was nog een expositie te zien van het werk van een aantal kunstenaars die genomineerd waren voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2024. Het waren veelal kleurrijke schilderijen. Eerlijk gezegd vond ik de meeste daarvan nogal lelijk, maar smaken verschillen en er zal vast een goede reden zijn voor de jury om deze kunstenaren te nomineren. Hieronder werk van één van de genomineerden, Ralf Kokke. Het grote doek heet Gedeelde Oever, het is er inderdaad behoorlijk druk.

Op de volgende foto staan we achter de deuren van het balkon waarop na afloop van de inhuldiging van de vorsten het volk wordt begroet.

 

Op dit balkon was het beroemde "even wuiven misschien"-momentje tijdens de inhuldiging van Willem-Alexander.

In 1948 bij de inhuldiging van Juliana verloor Wilhelmina bijna haar gebit. In het filmpje op Youtube zie je dat na iets meer dan één minuut.

Het gebouw straalt rijkdom, macht en vrede uit. Maar men vergeet niet om te vertellen dat de rijkdom van de stad mogelijk werd door overzese handel waarbij uitbuiting en slavernij een grote rol speelden. Bij de ingang ligt een boekje dat deze kant van het verhaal belicht.

Tijdens de rondleiding kom je langs een heleboel vertrekken waarvan de functie in de stadhuis-tijd en in de periode daarna wordt verteld. Vaak wordt er ook vermeld wie er tijdens staatsbezoeken heeft geslapen in het vertrek. Er hangen veel schilderijen waarop de beroemde bewoners van het pand zijn vermeld. Zoals koningin Wilhelmina hieronder.

Het Paleis op De Dam is meer dan de moeite waard voor een bezoek. Het is verstandig om vooraf je tickets online te kopen. Het paleis is ook lang niet altijd geopend. Op dagen waarop er ontvangsten zijn in het paleis is het gesloten voor bezoekers.