De volgende ochtend zijn we gestart met een ochtendwandeling. We zijn een stukje in de richting van strandpaviljoen paal 9 gelopen. Dat bleek echter een stuk verder te zijn dan aan de rand van het dorp stond aangegeven. Onderweg zagen we een aantal kneuen, een winterkoning en de rups van een hageheld, een nachtvlinder.
De Slufter
Onderweg naar De Slufter zijn we gaan ontbijten bij een restaurant in De Koog. Het dorp valt nogal uit de toon bij de rest van het eiland. Het is een ordinaire toeristenfuik. Het restaurant had goede beoordelingen op Tripadvisor. Desondanks was het nogal matig en werden de op dat moment geldende coronabeperkingen niet nageleefd. Alleen toen iemand een stoel verschoof werd er even ingegrepen want dat kon hun een boete opleveren.
De Slufter is een door duinen omsloten strandvlakte die in open verbinding staat met de Noordzee. Het is daardoor een getijdengebied waar veel vogels zitten.
Aan het begin loop je een klein stukje omhoog en dan heb je meteen uitzicht over het hele gebied. Bij dit beginpunt zat een luidruchtige grasmus in de struiken.
Een bruine kiekendief zweefde boven de Slufter op zoek naar een prooi. In de Slufter zie je veel lamsoor die begin juli net een beetje in bloei begint te komen. In restaurants zie je vaak lamsoor op het menu staan. Dat is echter niet deze plant. Het is de zulte, waarvan de bladeren lijken op lamsoorbladeren, die als lamsoor wordt verkocht. Echte lamsoor is vrij zeldzaam.
Het pluizige vogeltje op de volgende foto is een gewone graspieper. Er zaten hier veel graspiepers.
Het eerste stuk waar je doorheen kunt lopen was helemaal groen. Naarmate je dichter bij zee komt wordt het natter en zie je meer strand. Op de volgende foto twee bergeenden, een kokmeeuw en een lepelaar.
We zagen veel grote bruine eenden met forse snavels. Het zijn eiders, kort na het broedseizoen zijn ze in de rui en ze kunnen dan niet vliegen. Zowel de mannetjes als de vrouwtjes hebben dan een onopvallende bruine kleur. De rest van het jaar zijn de mannetjes zwart-wit met een groene vlek in de hals.
In het waddengebied zitten veel lepelaars en ook in de Slufter hebben we er een aantal gezien. Het broedgebied van de lepelaar breidt zich de laatste jaren steeds meer uit in noordelijke en westelijke richting. Vroeger was Nederland het noordelijkste puntje van het broedgebied, maar tegenwoordig zitten ze ook al in Denemarken. Het gaat goed met de lepelaar.
De tureluur op de paal die aangaf hoe ver ik mocht lopen liet me heel dichtbij komen met mijn camera. Het was een van de meest voorkomende vogels in dit gebied op deze dag in juli. Dat neemt niet weg dat de tureluur in aantal fors achteruit is gegaan in Nederland. Ze schijnen veel last te hebben van de intensieve melkveehouderij. In de winter trekken deze vogels naar het zuiden. Hun plek in Nederland wordt dan ingenomen door soortgenoten uit Noord-Europa.
Hoewel het aantal scholeksters in de afgelopen tientallen jaren hard achteruit is gegaan, is het langs de Noordzeekust nog steeds een talrijke vogel. Ook in de Slufter voelen ze zich thuis.
We zien hier nog maar eens op de foto gegaan.
De zeewinde is een zeldzame plant die in Nederland alleen in de Zeeuwse delta en het waddengebied voorkomt. De bloemen lijken op die van de veel algemenere akkerwinde.
Op de volgende foto een stormmeeuw. De donkere ogen zorgen ervoor dat de stormmeeuw wat 'vriendelijker' lijkt dat de 'gemene' zilvermeeuw die gele ogen heeft.
Als laatste foto uit De Slufter een zilvermeeuw met prooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten