Coronawandelingen 13: Winter in de Ooij

Kauw

Deze kauw schommelde op een takje in het Valkhofpark. Verder was er in het park weinig leven te bespeuren op deze vrijdagmiddag.

 

Het water was alweer een flink stuk gezakt. Aan de ijsschijven die tussen de struiken hingen is te zien hoe hoog het water stond toen de vorstperiode begon.

Hoewel zijn naam anders doet vermoeden heeft het winterkoninkje het moeilijk in deze koudegolf. Veel vogeltjes overleven het niet. Hier zat er één tussen de begroeiing. De foto is van matige kwaliteit, maar het vogeltje is duidelijk herkenbaar.

Winterkoning

Onder een dakje van ijs zat deze merel besjes van een meidoorn te eten.

Merel ♀️

Het bevroren ondergelopen land leverde mooie plaatjes op.

Een enkeling had reeds de schaatsen ondergebonden. 

Hieronder een blik op de dijk richting Oude Waal. Door het hoge water was ook het stukje op de foto in een ijsvlakte veranderd. Het grootste deel van het jaar staat dit droog.

Hieronder een paar deels met ijs bedekte struikjes die boven het ijsoppervlak uitstaken

Het voordeel van de kale bomen in de winter is dat de vogels zich moeilijker kunnen verstoppen. Althans voor de fotograaf. Deze torenvalk liet zich heel mooi op de foto zetten tussen de bladerloze takken.

Torenvalk ♂️

Helaas had ik deze middag niet zo heel veel tijd om erop uit te gaan. Op weg naar huis nog een paar vogels op de foto gezet. Het was weer een mooie middag. 

Kokmeeuw

Koolmees

Update zondag 14 februari

Omdat ik tijdens de hierboven beschreven wandeling niet alle plekken had kunnen bezoeken die ik graag wilde zien onder deze winterse omstandigheden ben ik nog een keertje teruggegaan. Het begon mooi met een paar aalscholvers die op het ijs stonden.

Aalscholver

Op een deel van het ondergelopen land stond wat stroming waardoor het niet was dichtgevroren. Hier zwom een groepje meerkoeten.

Meerkoeten

Vanaf de dijk een mooi uitzicht op de witte polder aan de droge kant van de dijk.

In één van de weilanden zat een groep kramsvogels. Ze zaten nogal ver van de dijk, maar op de foto's zijn ze toch goed herkenbaar. De kramsvogel broedt in het hoge noorden van Europa. In Nederland komen nauwelijks jonge kramsvogeltjes uit het ei. In de winter zakken de vogels af naar het zuiden en een deel daarvan is dan in Nederland te vinden.

Kramsvogel

Aan de andere kant van de dijk waren op deze drukke zondag weinig vogels te zien. De vele schaatsers op de Oude Waal zorgden voor mooie winterse taferelen.

Je hoopt dan altijd op iemand achter een stoel die onderuit gaat, maar dat heb ik niet gezien.

Het groepje bomen staat op de oever van de Oude Waal. Op deze foto's lijkt het midden in het ijs te staan.

Op het volgende stuk zaten er meer wakken in het ijs en slechts een enkeling waagde zich hier op het ijs. De afgelopen maanden stond het riet hier zo hoog dat er van het uitzicht niets te zien was. Daar is niet veel meer van over, slechts een bescheiden aantal rietpluimen stak nog boven het ijs uit.

Bij de bomen op de foto hieronder begint het pad dat je aan de noordkant om de Oude Waal heen leidt. Het water was nog niet genoeg gezakt om daar gebruik van te maken.

In de sneeuw waren alleen de afdrukken van vogelpootjes te zien. Deze kraai voegde er nog een paar aan toe.

Zwarte kraai

Ook langs de Vlietberg was te zien dat het lagere waterpeil veel ijs had achtergelaten rond de struiken die boven het ijs uitstaken.

Vrijwel alle paden in het gebied lopen dood op dit moment. Een mooi moment om er een eind aan te breien en huiswaarts te keren.