Museum Voorlinden

We hadden voor deze maandag allebei verlof genomen omdat we niet wisten hoe laat we uit Vlissingen terug konden zijn. We hebben er nog een dagje uit van gemaakt.
Via Schouwen-Duiveland en Goeree-Overflakkee hebben we Zeeland verlaten en zijn we richting Wassenaar gereden voor een bezoek aan het museum Voorlinden. Op de Oosterscheldekering werden we op het verkeerde been gezet door een bord waarop een fototoestel stond. We zijn dit bord al een veel landen tegengekomen en het betekent dat er langs de weg een punt is met mooi uitzicht. Hier leidde het bord echter naar een parkeerplaats waarvoor je flink moest dokken. Aan de diverse kerende auto's voor de ingang van die parkeerplaats was te zien dat we niet de enige waren die iets anders hadden verwacht.
We zijn dus direct doorgereden naar Wassenaar.

Museum Voorlinden

Na het parkeren van de auto liepen we het terrein op. Mijn eerste gedachte bij het zien van het gebouw was dit lijkt wel een Engels landhuis. En inderdaad de brochure spreekt over een landhuis in Engelse stijl. In dit gebouw is het restaurant gevestigd. Omdat we al een tijdje onderweg waren hebben we hier eerst even geluncht.

Restaurant

Het was vrij warm en we zijn daarom buiten gaan zitten. Er vlogen nogal wat niet betalende gasten rond. De massaal aanwezige wespen probeerden een hapje mee te eten. Na de lunch zijn we naar het nieuwe gebouw gelopen waarin het museum is gevestigd.

Museum Voorlinden

Stage of Being

Volgens de brochure laat deze tentoonstelling zien hoe kunstenaars door de tijd heen de mens met al zijn emoties en driften verbeelden. Bij een deel van de kunstwerken vraag je je af waar je naar zit te kijken of hoe het in elkaar zit.

John Armleder, Spark Spark Spark 2004

Een wand met gebogen spiegels. De weerspiegeling bestaat alleen bij de mensen die zichzelf erin zien .... volgens de brochure. Maar hoe zit het dan met de mensen die deze foto's van de weerspiegeling zien?


Anthony Gormley, Mass, 2006

Van dichtbij zie je alleen dunne staafjes van roestvrij staal. Naarmate je verderaf gaat staan zie je de mensfiguur beter. En het merkwaardige is dat het effect op de foto's nog sterker lijkt.


Jeppe Hein, Please 2008


Ai Weiwei, Coca Cola Vase 2015

Deze beroemde kunstenaar heeft hier het Coca Cola logo geschilderd op een duizenden jaren oude vaas.

Silvia B., Blnche LeBlanc 2008 (aapje met nagellak) 

Wayne Thiebaud

De tweede tijdelijke tentoonstelling was van de Amerikaanse schilder Wayne Thiebaud (geboren op 15 november 1920) die bekend staat om zijn kleurrijke werken met alledaagse voorwerpen - voeten, lippenstiften, verfblikken, ijshoorns, gebakjes en hotdogs - maar ook voor zijn landschappen en figuren. 

Vaste collectie

Roni Horn 2012-2013

De lift van Maurizio Cattelan komt niet eens tot de knieën van een volwassen persoon. De deurtjes gaan ook af en toe open en dicht.

Maurizio Cattelan, 2016 Song Dong,Through the Wall

Het grote spektakelstuk van het museum is toch wel de Swimming Pool van Leandro Erlich. Het lijkt een echt zwembad, maar je kunt er als bezoeker in rondlopen zonder nat te worden.

Leandro Erlich, Swimming Pool 2016

En dan is er nog dit meer dan levensgrote Couple under an Umbrella van Ron Mueck. De figuren zijn twee keer zo groot gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn.



In 2014 hebben we in het Guggenheim Museum in Bilbao al een aantal enorme kunstwerken van verweerd staal gezien van Richard Serra. Het effect van dit werk in Museum Voorlinden is vergelijkbaar.




We hebben daarna nog een wandeling gemaakt in het duingebied. Zo nu en dan zie je in de verte de zee, Scheveningen of Den Haag.

 

We hadden in elk geval een prachtig weekend gehad in Vlissingen en Wassenaar, maar het werd tijd om terug naar Nijmegen te rijden. De volgende dag moesten we allebei weer aan het werk.