De Dollard

In Lauwersoog hebben we afscheid genomen van Margreet en Patrick. Daarna zijn we door het Noord-Groningse aardbevingsgebied naar Termunten gereden. Daar staat op de dijk bij de Punt van Reide de hele zomer een zeehondenkijkwand opgesteld. De Dollard is als het ware de kraamkamer van de zeehonden en in de zomer heb je zeker bij hoog water een grote kans om hier zeehondenmoeders met hun jongen te zien. Vanwege een verbouwing was het bezoekerscentrum dicht, we konden dus ook geen gebruik maken van de toiletten. Na ons bezoek was het een beetje drassig rond het bezoekerscentrum.




Het was een klein eindje lopen van het bezoekerscentrum naar de kijkwand. Onderweg kwamen we langs een plas water waarin onder andere een aantal lepelaars te vinden was. Ze waren dichterbij dan de lepelaars die we eerder bij de Westerplas op Schiermonnikoog zagen en zijn dus ook beter te herkennen. Op de foto hierboven zijn naast de lepelaar een heleboel kluten te zien.

Lepelaar en Kluut

Hierboven een lepelaar en een kluut gebroederlijk naast elkaar.

Kluut

De kluten zijn voortdurend bezig met het zoeken naar voedsel en het fatsoeneren van hun verenkleed. IJdele typjes die kluten.



De grutto is enkele jaren geleden uitgeroepen tot nationale vogel van Nederland. Het is helaas niet heel goed gelukt om deze vogel op de foto te krijgen.



Precies op de plek waar de zeehonden lagen was de kijkmuur opgericht. In de muur zaten gaten waardoor je de zeehonden kon zien liggen. Het beste uitzicht had je overigens als je links of rechts direct naast de muur keek. Het is de bedoeling dat je stil bent en achter de muur blijft en de beesten niet stoort. Ze houden dat in de gaten met een bewakingscamera.



De grootste kans om de zeehonden te zien is als het vloed is. Onze planning pakte goed uit. We waren er op het juiste moment om de tientallen zeehonden van dichtbij te kunnen aanschouwen.

De gewone zeehond

De zeehonden die hier liggen zijn gewone zeehonden. Deze zeeroofdieren hebben vaste rustplaatsen en dat is hier dus direct onder aan de dijk. Het zijn vooral vrouwtjes en jonge dieren die je hier ziet. De vrouwtjes kunnen ongeveer 1,5 meter lang worden, mannetjes zelfs bijna 2 meter.
Op de bovenste foto is op de achtergrond de haven van het Duitse Emden te zien.



Qua kleur kunnen ze varieren van lichtgrijs tot donkerbruin en zelfs bijna zwart. Op de foto hierboven zijn bijna alle kleuren te zien.



We hebben nog een eindje over de dijk gelopen. Het was een beetje manoeuvreren tussen de vele schapendrollen, maar het uitzicht was mooi.

Scholeksternest

Op de dijk vonden we ook nog een scholeksternest. De scholekster legt de eieren in een kuiltje op de grond en heeft een bijzondere manier om de eieren te verdedigen tegen roofdieren. Ze proberen de roofdieren weg te lokken bij het nest door te doen of ze kreupel zijn en langzaam weg te strompelen van het nest. Is het roofdier ver genoeg van het nest gelokt dan vliegen ze weg en gaan terug naar het nest. Deze eitjes lagen er verlaten bij, tenzij de scholekster die we in de buurt zagen bij dit nest hoort.



Op de foto hierboven een spreeuw met een aantal jonge spreeuwen die een totaal ander uiterlijk hebben.

 Krakeenden

Links het vrouwtje en rechts het mannetje met zijn zomerverenpak. De krakeend is nauwverwant aan de wilde eend en komt in Nederland steeds meer voor. 

 

Bij de foto hierboven zijn in de verte aan de Duitse kant een heleboel windmolens te zien. 



Met een verlate afscheidslunch in het Drentse Anloo kwam er een einde aan een fantastisch weekend in Noord-Nederland. Op naar het volgende gangtripje, ook al zal de keuze van een nieuwe bestemming niet zonder slag of stoot verlopen.