Coronawandeling 5: Millingerwaard

Zondag 17 mei 2020 was opnieuw een dag met mooi weer, zoals er al zoveel waren geweest gedurende de coronatijd. Dit keer heb ik gekozen voor een combinatie van wandelen en fietsen omdat de bestemming te ver van huis ligt om er even naartoe te lopen en weer terug. De Millingerwaard is een natuurgebied langs de Waal bij Kekerdom. 

Kort voor Kekerdom stonden in en rond een plas water een heleboel verschillende vogels. Bergeenden, nijlganzen, grauwe ganzen, maar ook enkele vogels die dit gebied iets minder frequent bezoeken. Een paar kluten en een heleboel grutto's. Het was nogal ver weg, de foto's zijn daardoor niet heel erg scherp. 

Grutto's

Vlakbij de plek waar je het gebied ingaat staat al jaren een ooievaarsnest op een paal. Vanaf de dijk kon je zien dat twee jonge ooievaartjes hun nek net boven het nest uitstaken terwijl één van de ouders de wacht hield.

Ooievaarsnest

Al vrij snel nadat ik het gebied had betreden zag ik een Vlaamse gaai tussen de bomen. Helaas is het niet gelukt om die op de foto te krijgen. Dat lukte wel bij de grasmus die daar vlakbij zat.

Grasmus

In het gebied is de laatste jaren veel veranderd. In het kader van het Ruimte voor de rivier project is er ook hier flink wat veranderd zodat het gebied in tijden van hoog water meer water kan opvangen. Hierdoor zien sommige delen van het gebied er nu nog erg kunstmatig uit. 

Het zal een aantal jaren duren voordat het allemaal op echte natuur lijkt. De vogels trekken zich hier weinig van aan. Zo zaten er al een heleboel bergeenden.

Bergeenden

Ook deze jonge grote mantelmeeuw leek zich er al thuis te voelen.

Grote mantelmeeuw (juveniel)

Nijlganzen zie je tegenwoordig op heel veel plaatsen. Ook hier in de Millingerwaard liep ik er een paar tegen het lijf.

Nijlganzen

Knobbelzwanen

Hoewel er de laatste maanden weinig regen was gevallen zag het bos er nog mooi groen uit.

Bij het volgende uitzicht op een plas water zwommen een paar krakeenden. Ook deze soort is veelvuldig te bewonderen in het rivierengebied.

Krakeenden

Linksaf ging het naar het pontje over de Waal zodat je verder kon richting Arnhem. Rechtsaf was het niet duidelijk waar je zou eindigen. Arnhem was voor mij op deze dag een brug te ver. Dus ben ik rechtsaf gegaan.

Het was een mooi pad en een atalanta die even om me heen fladderde ging vlak voor me op het pad zitten.

Atalanta

Het pad bracht me in een bosachtig gebied met hier en daar een vennetje. Het zag er prachtig uit.

Uiteindelijk kwam ik op bekend terrein terecht in de buurt van de Millinger theetuin die uiteraard vanwege de coronacrisis was gesloten.

Waal

Op één van de strandjes stonden een aantal konikpaarden. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar op de een of andere manier gaan die beesten steigeren als ik ze van een afstandje bekijk. Een paar weken eerder gebeurde dan in de Stadswaard bij Nijmegen en nu dus weer.

Konikpaarden

Hieronder een paar foto's uit de buurt van de Millinger theetuin.

Ik heb niet kunnen achterhalen welke bloemen ik hieronder op de foto heb gezet. Het lijkt op veldsalie, maar daar ben ik allesbehalve zeker van. Planten zijn niet echt mijn specialiteit.

Veldsalie?

Daarna ging het pad door een gebied dat er totaal anders uitziet dan enkele jaren geleden. Hier heeft de rivier flink wat ruimte gekregen. In het water zwommen onder andere een paar futen. Helaas was ik met de foto net te laat om hun baltsgedrag vast te leggen.

Futen

Er stond weinig wind en op beschutte plekken was het water glad als een spiegel. Via een kleine dam kon je oversteken en terugkeren naar het beginpunt van mijn tocht door de Millingerwaard.

Op de terugweg heb ik nog een tussenstop gemaakt bij de Oude Waal in de Ooijpolder. Daar zijn onlangs weer de nestvlotjes voor de sternen te water gelaten. Rond deze vlotjes hadden zich inmiddels een groot aantal zwarte sternen verzameld.

Zwarte stern