We hadden op deze snikhete dag een boottocht geboekt die zou vertrekken in de buurt van de Eastside Gallery. Hier is een stuk muur bewaard gebleven bij Berlin Ostbahnhof dat door kunstenaars is beschilderd. Onze boottocht vertrok vanaf de achterkant van dit stuk muur. Die was ook beschilderd, maar erg kunstzinnig zag dat er niet uit.
Boottocht op de Spree
Kort voor het vertrek van de rondvaartboot kwam er een jongeman bij wie we onze tickets konden afrekenen. Een echte aanlegsteiger was er niet en de boot kwam een kwartier te laat. De boot, een catamaran, zat vol met mensen die meer bezig waren met zonnen en drinken dan met het genieten van de omgeving.
In de verte de Oberbaumbrücke, deze brug heeft twee verdiepingen, een voor voetgangers en auto's en een voor de metro. Tijdens de jaren van de muur stond er een grensovergang op de brug.
Links een restant van een brug die in de oorlog is verwoest. Met bijna 40°C op de thermometer smaakten de Fritz-kola's prima.
Op veel foto's is in de verte de Fernsehturm te zien. Op de volgende foto een oud rioolpomphuis waarin tegenwoordig een cultureel centrum is gevestigd.
Midden in het centrum van Berlijn ligt de Mühlendammschleuse, een sluis waarmee een hoogteverschil van ongeveer 1½ meter wordt overbrugd. De sluis is eind negentiende eeuw aangelegd, toen vooral voor het vervoer van goederen, tegenwoordig vooral voor het vervoer van toeristenboten.
Bij de sluis zat een aalscholver op een lantarenpaal.
Op de achtergrond is de Berliner Dom al te zien, dat betekent dat we in de buurt komen van de regeringsgebouwen. Op de volgende foto het in aanbouw zijnde Berliner Stadtschloss. Het lijkt een combinatie van oud en nieuw, maar het is allemaal nieuw. Het na de oorlog door de DDR afgebroken paleis wordt hier herbouwd en krijgt als het klaar is een museumfunctie.
Met een strak blauwe lucht ziet het er allemaal erg mooi uit. Boven het gebouw van de Stiftung der Deutchen Wirtschaft (stichting van de Duitse economie) en nogmaals de televisietoren.
Boven de Berliner Dom vanaf het water. De eerste kerk werd hier halverwege de achttiende eeuw gebouwd. Het huidige gebouw kwam in 1905 gereed en werd zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog. Tussen 1975 en 1992 is de kerk weer hersteld.
Op de foto hieronder een aantal beelden op een muur bij de Spree.
In de tijd van de muur was Berlin Friedrichstraße het grensstation voor West-Berlijners die met het openbaar vervoer naar het oosten reisden. In een gebouw naast het station vonden de grenscontroles plaats. Dit gebouw werd het Tränenpalast genoemd. Tegenwoordig is in het Tränenpalast een tentoonstelling ingericht over deze grensovergang.
Alte Nationalgalerie
De Alte Nationalgalerie, een museum voor negentiende-eeuwse kunst. In het Bode museum wordt vooral beeldhouwkunst getoond.
Bode museum
Vervolgens stroomt de Spree langs de regeringsgebouwen. Hier staat ook een monument van zeven witte kruisen om iedereen te herdenken die stierf bij een poging om naar West-Berlijn te vluchten. Op de volgende foto de Rijksdag met de koepel van Norman Foster. We hadden ruim van tevoren tickets gereserveerd om de koepel te bezoeken. Kort voor ons bezoek werden de tickets zonder opgaaf van redenen geannuleerd. Nogal onfatsoenlijk, het is toch een kleine moeite om aan te geven waarom je zoiets doet. Voor ons was die koepel één van de belangrijkste redenen om de stad te bezoeken. De 'höflichkeit' waarop de Duitsers zich vaak beroepen was hier ver te zoeken.
Het Paul-Löbe-Haus is een van de gebouwen van het Duitse Parlement. Het is vernoemd naar een politicus die zowel voor als na de oorlog actief was in de Duitse politiek. Hij was voorzitter van de rijksdag van de Weimarrepubliek en na de oorlog was hij verantwoordelijk voor het opbouwen van de SPD.
Het Paul-Löbe-Haus is door twee bruggen verbonden met het Marie-Elisabeth-Lüders-Haus dat aan de andere kant van de Spree staat, de bovenste brug is alleen door hoge ambtenaren te gebruiken.
De naamgever van het Marie-Elisabeth-Lüders-Haus was net als Paul Löbe nazi-tegenstander en voor en na de oorlog actief in de Duitse politiek. Na de oorlog voor de nog steeds bestaande liberale FDP. Ze was een voorvechtster voor vrouwenrechten.
Op de foto boven is de Moltkebrücke te zien, deze negentiende-eeuwse brug verbindt een paar uiterst moderne stadsdelen. Naast Berlin Hauptbahnhof is een kubusachtig gebouw in aanbouw, Cube-Berlin. In dit gebouw worden volgens de nieuwste trends werkplekken gerealiseerd die bedoeld zijn voor samenwerking, kennisuitwisseling en communicatie tussen verschillende organisaties. Volgens mij is er weinig dat sneller verouderd dan een gebouw met deze opzet.
Hieronder drie witte kantoorgebouwen langs de Spree, het is natuurlijk een kwestie van smaak, maar van mij had de architectuur op deze plek wel wat spannender gemogen.
Bundeskanzlerambt
Het Bundeskanzlerambt is de organisatie die het werk van de bondskanselier ondersteunt. De bondskanselier kan er ook wonen, maar Angela Merkel heeft ervoor gekozen om in haar oude Berlijnse appartement te blijven wonen, niet zover hier vandaan. Het gebouw is gebouwd nadat besloten was dat Berlijn de hoofdstad van het verenigde Duitsland zou worden. Het is één van de grootste gebouwen van een regeringsleider ter wereld, het is acht keer zo groot als het Witte Huis. Laat Trump het niet horen want hij zal meteen een aantal verdiepingen op het Witte Huis laten zetten. Het gebouw bevat veel rechthoekige en ronde vormen.
In Berlijn hebben we veel bonte kraaien gezien. De boottocht eindigde op een vreemde plek bij de Berliner Dom. Na afloop van de boottocht zijn we met de metro naar Rathaus Schöneberg gegaan waar John F Kennedy in 1963 zijn beroemde toespraak hield.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten