Zondag 7 februari
Het heeft deze dag vrijwel onophoudelijk gesneeuwd en de harde oostenwind zorgde ervoor dat het nogal onaangenaam was om buiten te zijn. Zelfs op een zondagmiddag waarop het hoge water tegen de kade aan klotste waren er maar weinig mensen op straat.
Ook het Valkhofpark was vrijwel uitgestorven.
Het was te koud om lang buiten te blijven, dus na een half uurtje maar weer naar huis gelopen.
Maandag 8 februari
Maandag even naar de overkant van de Waal gelopen. Van het eiland was alleen het kleine volgebouwde stukje nog te zien. Het gedeelte waar we altijd wandelen stond volledig onder water. Het heeft opnieuw vrijwel de hele dag gesneeuwd.
De wind was nog steeds stormachtig en de Oosterhoutse dijk was zelfs te voet lastig begaanbaar. De Zaligebrug was nu echt niet meer te bereiken.
De wind was gaan liggen waardoor het buiten al wat aangenamer vertoeven was. Veel vogels op de kleine stukjes land die boven het water uitstaken. Rond de stengels van planten die boven het water uitstaken vormden zich ijsafzettingen die in een aantal gevallen op grote tranen leken.
Voor het eerst op deze plek een bergeend gezien. De grauwe ganzen reageerden nogal ontstemd op de nijlgans die in hun midden landde.
Een andere gans stond aan de andere kant van de dijk temidden van een soort van poollandschap.
De groep patrijzen is normaal wat lastig te spotten in deze omgeving. Op de sneeuw konden ze zich echter moeilijk verbergen.
De kramsvogel is in Nederland vooral in de winter te zien. Op deze winterse dinsdag zaten er een aantal in de struiken onder aan de dijk.
Woensdag 10 februari
Op deze doordeweekse dagen is er slechts ruimte voor wat kortere wandelingen tussen alle werkzaamheden. Er staat meestal wel weer een teamsvergadering te wachten. Deze dag heb ik me vooral gericht op de vogels die zich verzamelden op de weinige plekken waar ze nog voedsel konden vinden.
Voor de meerkoet was er waarschijnlijk nog wel wat te vinden. Deze meerkoet zwom op een laaggelegen deel van de Waalkade.
Aan de overkant van de rivier zagen we een klein vogeltje vliegen op enige afstand. Toch bleek het beestje op de foto nog goed te herkennen. Het is naar alle waarschijnlijkheid een waterpieper.
Een eindje verderop zwommen een paar kuifeenden, de kuifjes van de heren zijn goed te zien.
Het is altijd leuk om weer eens een soort aan te treffen die je nog niet eerder hebt gezien in dit gebied. Nu stonden er een drietal wulpen tussen de kokmeeuwen, ganzen en eenden.
Vanwege het hoge water in de Waal zijn de meeste wandelpaden nog steeds afgesloten. Omdat het een werkdag was daarom voor de derde dag op rij hetzelfde wandelingetje. In de bosjes waar een paar dagen eerder een aantal kramsvogels zaten zat nu een paar andere lijsters: merels.
De weg op de dijk was inmiddels weer sneeuwvrij.
In de buurt van De Oversteek zwom een groep Canadese ganzen in de uiterwaarden.
Een enorme berg sneeuw hieronder? Nou dat valt wel mee, maar als je met de camera voor een klein hoopje sneeuw gaat liggen kun je de fantasie wel een zetje geven.
Tot slot een foto waar eigenlijk een geluidsopname bij hoort. Deze groep ganzen maakte een enorm kabaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten