Coronawandelingen 14: Winter in de Gelderse Poort

Kokmeeuw

Toen we vanuit ons huis de Waalkade opliepen zagen we meteen deze kokmeeuw aan de rand van de kade zitten. Hoewel het nog volop winter is had deze vogel al de kenmerkende donkere kop voor kokmeeuwen in het broedseizoen.

Op Veur-Lent waren de eerste stukjes alweer drooggevallen. Daar zat een groep kokmeeuwen met de witte winterkop met alleen zwarte vlekjes rond de oorstreek. In de overgangsperiode tussen winter en zomer hebben ze een donkere streep die de zwarte vlekjes verbindt. Een soort koptelefoontje.

Bij de Bemmelse dijk zagen we een aantal kleine vogeltjes in de struiken zitten. Het was lastig om ze met het blote oog goed te identificeren. Thuis bleek het na het uitvergroten van de foto's om rietgorzen te gaan. Die had ik op deze plek nog nooit gezien.

Rietgors

In een kleine plas aan de noordkant van de dijk zwemmen vaak waterhoentjes. Het is voor de beesten vast even wennen om over het water te lopen.

Waterhoen

In de niet dichtgevroren delen van de uiterwaarden zaten erg veel watervogels. Op onderstaande foto heb ik knobbelzwanen, kolganzen, een brandgans, wintertalingen en wilde eenden kunnen vinden.

Naast deze open plekken was ook in dit gebied veel ijs te vinden. 

Hieronder staat een knotwilg op een nieuwe lente te wachten. Op de achtergrond is café de Sprok nog net te zien.

En nog een paar mooie winterplaatjes uit hetzelfde gebied. Op de onderste foto is een stukje schaduw van de fotograaf te zien.

In de struiken nog een paar kleine vogeltjes kunnen ontdekken. Een roodborstje en een puttertje. Waar de putter een goot deel van het jaar in sociale groepen leeft is het roodborstje een eenling die buiten het broedseizoen niets moet hebben van zijn soortgenoten.

Roodborst

Putter

Een torenvalk hing vlak boven de weg op zoek naar een lekkere snack.

Torenvalk

Vlakbij de oude dijk stond een groepje brandganzen. Die had ik ondanks mijn vele bezoekjes nog niet eerder gezien in het rivierpark.

Brandganzen

Een klein eindje achter de brandganzen stonden een paar knobbelzwanen. Die lagen al op deze plek toen ik eerder die middag aan de wandeling begon en hadden blijkbaar nu besloten dat het tijd werd om maar weer eens in beweging te komen.

Knobbelzwaan

Op de plek waar eerder die middag nog een groepje rietgorzen zaten speelden nu een paar kinderen in de sneeuw. De schuwe rietgorzen waren in geen velden of wegen meer te zien. Een paar vinken lieten zich niet afschrikken door het kleine grut.

Vink

Door de harde wind was het een koude middag, maar met al die mooie vogels was het wel de moeite waard.