St James's Park

 

We hebben de metro genomen naar St. James's Park een metrostation dat vlakbij het gelijknamige park ligt. St. James's Park is één van de parken rond Buckingham Palace. In 1664 gaf een Russische ambassadeur een groep pelikanen aan de toenmalige koning Charles II. Nog steeds kun je nakomelingen van deze pelikanen zien in het park. Ze kunnen niet of nauwelijks vliegen omdat hun vleugels zijn geknipt. Ik dacht dat ik tijdens ons bezoek alleen vanuit de verte één pelikaan had gezien. Dat klopt ook wel, maar er bleek ook een pelikaan te zwemmen op onderstaande foto gemaakt vanaf de Blue Bridge. St. James's Park een van de hoogtepunten van deze reis voor mij als vogelliefhebber, en dat was niet vanwege deze pelikaan. Op het ingezoomde deel van de foto is de pelikaan beter te zien.

Het zal met het warme weer te maken hebben gehad, het was heel druk in het park. We hebben een flink stuk langs St James's Park Lake gelopen en dat heeft de nodige vogels, vooral watervogels opgeleverd. De halsbandparkiet is een papegaaiachtige die uit Afrika en Azië komt. In Europa werd de vogel in volières gehouden. Sommige vogels ontsnapten, andere werden vrijgelaten en ze bleken in de West-Europese natuur prima te kunnen overleven. In Nederland zijn ze vooral in de westelijke provincies in het wild te zien, maar hier in Londen zit dus ook een verwilderde populatie.

Hieronder links de tafeleend, rechts de kuifeend. Boven staan de mannetjes, beneden de minder opvallende vrouwtjes. De kuifeenden hebben felgele ogen, het mannetje van de tafeleend heeft felrode ogen. De tafeleendvrouwen hebben onopvallende bruine ogen. Bij het mannetje van de kuifeend is de afhangende kuif zichtbaar. De vrouwtjes hebben een kortere kuif die meestal niet opvalt. Tafeleenden schijnen in Duitsland nogal eens gebraden op tafel te belanden.

De brilduiker is een eend die af en toe in de stadsparken van Londen wordt waargenomen. Op de foto's staat een vrouwtje, de mannetjes zien er heel anders uit, ze hebben veel zwarte en witte delen en de kop heeft een blauwgroene glans. Het broedgebied van de brilduiker ligt in het hoge noorden.

Heel bijzonder was de verschijning van een kokardezaagbek in St. James's Park. Het is een Noord-Amerikaanse eendensoort die sporadisch in Europa voorkomt. Bij de Europese waarnemingen is moeilijk vast te stellen of het een wilde eend is of dat het beest is ontsnapt of vrijgelaten uit gevangenschap. Op de waarnemingen site Observation.org is St. James's Park de enige plek in het zuiden van Engeland waar een kokardezaagbek is gezien.

Het is een mannetje dat hier gezelschap had van een vrouwelijke brilduiker. Er zijn gevallen bekend van hybride nakomelingen van deze twee soorten. Maar het is niet duidelijk of er bij deze twee eenden romantiek in het spel is.

De eend op deze foto's is een krooneend, in beide gevallen een mannetje. Het is een soort die vooral in Azië een groot verspreidingsgebied heeft, maar ook in Europa zijn er een heleboel plekken waar ze voorkomen. Het was de eerste keer dat ik deze soort op de foto heb kunnen zetten.

Tot slot een foto met het uitzicht vanuit St. James's Park in de richting van Buckingham Palace.