Museum van de twintigste eeuw
Het museum laat in de vaste collectie voorwerpen uit de twintigste eeuw zien. Er zijn ook losse tentoonstellingen. Begin juli 2021 waren er tentoonstellingen over 50 jaar Jan, Jans en de kinderen en over kindertelevisie. Het museum zit in een gebouw in het havengebied van Hoorn.
In de tentoonstelling over Jan, Jans en de kinderen waren een heleboel voorbeelden van de strips te zien die een mooi tijdsbeeld schetsten. Geleidelijk zag je moderne technieken hun intrede doen. Het meest hilarisch zijn toch de gewone dingen van het leven die niet helemaal goed afgelopen. Zoals de gebakjes die als dampende drollen uit de oven komen.
Ook maatschappelijke thema's worden niet geschuwd, zoals het draagmoederschap in een van de strips hierboven. In de andere strips een vrolijk klinkend Madonna liedje gezongen door de kinderen die geen idee hebben van wat ze zingen.
Vervolgens zijn we door het deel van het museum gelopen waar allerlei voorwerpen uit de vorige eeuw zijn tentoongesteld. Hieronder typische woonkamers uit de jaren 60 en 70.
De tentoonstelling over kindertelevisie bestond uit een serie vitrines volgestouwd met attributen uit de programma's. Dappere Dodo mocht natuurlijk niet ontbreken. Het is de allereerste kinderserie ooit gemaakt in Nederland. De eerste aflevering was te zien in februari 1955, de laatste in mei 1964.
Hieronder het pak van Swiebertje, een andere vroege jeugdserie. Jarenlang waren Swiebertje, Saartje, Bromsnor, Malle Pietje en de burgemeester te zien bij de NCRV tot het moment dat Swiebertje naar Canada vertrekt.
Hieronder Swiebertje en Saartje in de keuken van de burgemeesterswoning.
Als klein jongetje was Arjan verzot op de serie De Avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop. Tijdens een verhuizing protesteerde de kleine Arjan tegen het uitschakelen van de TV want hij moest Tante Pollewop kijken.
Pa Pinkelman en Tante Pollewop
De Fabeltjeskrant is in 2005 verkozen tot het beste kinderprogramma van de twintigste eeuw. De serie kon dus niet ontbreken bij deze tentoonstelling.
In bescheiden vorm waren ook de series Oebele en Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen Meneer, waar Arjan zich al jarenlang intensief mee heeft beziggehouden, vertegenwoordigd bij deze tentoonstelling. Hieronder een Oebele foto met Wieteke van Dort en Willem Nijholt en enkele foto's uit Hamelen.
Oebele
Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen, Meneer
Vlakbij het museum stond een blauwe reiger te wachten op een lekker hapje.
Blauwe reiger
Bij een viswinkel in de stad ging een reiger voor de Hollandse Nieuwe.
De Hoofdtoren is een monument en een restant van de verdedigingswerken van Hoorn. Tegenwoordig zit er een restaurant in de toren.
Roode Steen is het centrale plein van Hoorn. Op het plein staat een standbeeld van Jan Pieterszoon Coen. Toen het beeld werd geplaatst in de negentiende eeuw werd hij als held gezien die een grote rol speelde in de handel van de VOC. Dat hij niet bepaald zachtzinnig met de plaatselijke bevolking was omgesprongen om de handelsrechten veilig te stellen speelde toen geen rol maar leidt nu tot de discussie of het beeld wel moet blijven staan op deze plek. In 2012 is er een informatiebord op de achterkant van de sokkel geplaatst waarop het verhaal van de wandaden van Coen wordt beschreven. Het aan het plein gelegen Westfries museum heeft ook veel aandacht besteed aan de kritiek op het beeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten