Na de strandwandeling zijn we naar de Horsmeertjes gereden voor een korte wandeling. Direct bij aankomst op de parkeerplaats aan de Mokbaai werden we welkom geheten door een luidkeels zingende rietzanger.
We zijn eerst naar een uitkijkpunt gelopen waar zoveel fotografen stonden dat het in de tijd van de corona pandemie niet verstandig leek om daar tussen te gaan staan. De grasmus en het wilgenroosje zijn de enige foto's van dit gedeelte.
We hebben vervolgens een deel van het pad langs het water gelopen. Het licht was nogal ongunstig waardoor de foto's nogal donker zijn uitgevallen. Door ze een beetje te bewerken zijn ze toch nog toonbaar geworden.
De geoorde fuut is een vogel die je niet dagelijks ziet. Dit kleine beweeglijke fuutje had ik pas één keer eerder op de foto gehad.
Veel eenden in de Horsmeertjes. Hierboven zwemt een koppeltje kuifeenden, het mannetje op de voorgrond, het vrouwtje daarachter. De kuifeenden hebben felle gele ogen. De mannetjes van de kuifeend hebben een kuifje dat op deze foto niet zichtbaar is.
De mannetjes tafeleend heeft opvallende rode ogen.De naam van de tafeleend is afkomstig van het Duitse Tafelente. De eend blijkt inderdaad in Duitsland nogal eens gebraden op tafel te belanden.
Hierbovenhet uitzicht op het meest westelijke Horsmeertje. Op de volgende foto een kleine mantelmeeuw met de kenmerkende gele poten en rode oogring.
Toen we terugkwamen op de parkeerplaats bij de auto stond er een groepje vogelaars met een gids bij het riet te kijken. Er bleken een paar baardmannetjes te zitten. Het waren twee jonge mannetjes. Ze hebben nog niet de grijze kop en de kenmerkende 'bakkebaarden' van het volwassenmannetje, maar de zwarte vlekken bij de ogen verraden dat het om mannetjes gaat. Deze prachtige vogeltjes waren toch wel het hoogtepunt van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten