Dagje Rotterdam

Het was een mooie zomerdag waarop Margreet en ik met de trein vanuit Nijmegen via Breda naar Rotterdam zijn gegaan. Tegen het einde van de ochtend kwamen we aan in Rotterdam. Voor ons jaarlijkse uitstapje hadden we deze keer de haven van Rotterdam uitgekozen.

Bij Rotterdam Centraal

We zijn meteen naar het kantoortje van Spido gelopen waar we tickets hebben gekocht voor de uitgebreide rondvaart. Dat wil zeggen een rondvaart van 2½ uur door het havengebied. Deze rondvaart kon je alleen in juli en augustus boeken en dit was dus een van de laatste dagen voor dit seizoen. We zijn eerst een stukje langs het water gaan lopen en dat leverde mooie plaatjes op, zoals hieronder is te zien.

`

Omgeving Erasmusbrug

We hebben geluncht bij café-restaurant Prachtig, een leuke tent en het uitzicht op het terras is inderdaad....
Daarna was het tijd om de rondvaartboot op te zoeken. De boot zat niet vol, dus er was voor iedereen een goede plaats beschikbaar. Altijd leuk om even om je heen te kijken op zo'n boot. In de hoek zaten een paar oudere dames te breien. Ze hadden hartstikke veel lol, maar van de haven hebben ze volgens mij niet zoveel gezien.
Aan boord werden we welkom geheten door burgemeester Aboutaleb van Rotterdam die heel vakkundig een promotiebandje voor zijn stad had ingesproken.
Daarna was het vooral genieten van de mooie plaatjes. Er werd ook de nodige informatie gegeven, maar dat was van het gebruikelijke niveau op dit soort toeristische tripjes. Een hoop namen en getallen die je ook meteen weer vergeet.

BoompjesVeerhaven
STC RotterdamHaven Rotterdam
Wiltonhaven
Botlekgebied

In de loop van de middag raakte het geleidelijk wat meer bewolkt. Het bleef echter droog.

Shin Etsu

In de Eemhaven hebben we onderstaande panoramafoto gemaakt.

Eemhaven

Uiteindelijk kwam Rotterdam weer in zicht.
 
Rotterdam

Terug in de stad zijn we via de Willemsbrug en het Noordereiland naar Hotel New York gelopen. Daar hebben we op het terras nog een maaltijd genomen en vervolgens zijn we met de watertaxi teruggegaan richting centrum. De bestuurder van de watertaxi was een hele aardige man die ons graag het een en ander over zijn stad vertelde. Ons uitstapje naar Rotterdam kreeg hiermee een mooi einde.

Afscheid van Bilbao

Museo de Belles Artes

Na de verlate lunch in Plentzia zijn we terug gegaan naar de stad en hebben we ons opgesplitst in drie duo's. Wij zijn naar het Museo de Belles Artes geweest. Veel Spaanse, maar ook andere Europese kunst door de eeuwen heen. Mooi en rustig museum.

Rond het plein tussen het Museo de Belles Artes en het Guggenheim museum staan een paar gloednieuwe gebouwen. Hierboven het gebouw Artklass dat op het eerste oog een klassiek gebouw lijkt zoals er zo velen in Bilbao staan. Door de opvallende kleuren merk je dat het om een heel modern gebouw gaat dat pas in 2007 is verrezen op deze plek. De 165 meter hoge Torre Iberdrola is in 2010 gebouwd en staat pal naast het Guggenheim museum. Dit is een kantoorgebouw, aanvankelijk was het de bedoeling dat een deel van de toren als hotel zou worden ingericht, maar die plannen zijn geannuleerd. 

Bij de hoge gebouwen bij de Zubizuri hebben ze langs één straat de gevels laten staan van de oorspronkelijke bebouwing.
Aan het eind van de middag hebben we nog een stukje langs de Nervion gelopen.

Die avond zijn we nog een laatste keer de stad in geweest voor een afscheidsdiner. We hadden eerder die dag afgesproken dat we zouden uitkijken naar een geschikt restaurant voor die avond. Hanneke en Ferrie hadden iets gevonden en Margreet en Margreet hadden ook iets gevonden. Ze bleken precies hetzelfde restaurant in gedachten te hebben. Het was een goede keus en we hebben er een fantastische avond gehad.

De laatste ochtend

Aan alles komt een eind en dus ook aan ons verblijf in Bilbao. Het was een regenachtige laatste ochtend, vlakbij het hotel lag het Nederlandse consulaat.

Via het Teatro Arriaga kwamen we in het oude centrum terecht waar we nog even koffie hebben gedronken om te schuilen voor de onophoudelijke regen.

Alle straatnamen waren tweetalig, Spaans en Baskisch. Hier de straatnaam van ons hotel in twee talen. Er lijken dus grote verschillen te zijn tussen het Baskisch en het Spaans.

Na het gebruikelijke wachten op het vliegveld hadden we een prima vlucht naar Frankfurt. Daar hebben we op het vliegveld alle decorum laten varen en zijn we ontzettend goor bij McDonalds gaan eten. Daarna zijn we via een betere route dan op de heenweg en met veel beter weer teruggereden naar Nijmegen. De komende jaren kunnen we discussiëren over onze volgende bestemming. Er zal nog heel wat water door de Waal stromen voordat we die hebben gevonden.

Puente de Vizcaya

Op deze voorlaatste dag van onze trip naar Bilbao zijn we met de metro naar Portugalete gegaan om een bezoek te brengen aan de Puente de Vizcaya, de zweefbrug. Via een smalle straat zijn we naar de brug gelopen. Een van de pijler was al snel zichtbaar.

In een etalage zagen we deze schattige chocolade pinguïns. 

Badeend

In één van de pijlers zat een enorme badeend ingeklemd. De Nederlandse kunstenaar Florentijn Hofman heeft in veel steden reuzebadeenden laten zwemmen in havens. Ik heb niet kunnen achterhalen of deze ingeklemde eend ook van hem is.

Er kan een behoorlijk gewicht worden overgezet met deze zweefbrug. Hieronder is te zien hoe naast de nodige voetgangers ook een aantal auto's wordt vervoerd.

Je kon ook met een lift naar boven en dan kon je bovenlangs van de ene naar de andere oever lopen. Aan de overkant moesten we op een knop drukken en dan zouden ze zorgen dat we weer naar beneden konden. Dat duurde nogal lang. Hanneke zag het niet zitten om naar boven te gaan en is de buurt gaan verkennen.

Boven had je natuurlijk een geweldig uitzicht op de omgeving, alleen jammer dat het weer niet meewerkte. Het zag er nogal somber uit op dat moment.

Van bovenaf leek de cabine waarmee auto's en voetgangers werden overgezet een klein speelgoeddingetje.

Plentzia

We zijn daarna met de metro doorgereden naar het stadje Plentzia aan de kust. Bij het eindpunt van de metro kwam je via een brug in Plentzia. Op de brug waren oude foto's aangebracht van de geschiedenis van de brug en de omgeving. Hieronder het uitzicht vanaf de brug.

De kortste weg naar zee was via een heuvel waarop het stadje ligt. Op de top is het een mooi oud stadje, wat lager op de heuvel staat hele lelijke nieuwbouw.
Plentzia ligt aan een baai met een breed strand en we waren er dus automatisch vanuit gegaan dat er allemaal leuke restaurantjes zouden zitten. Maar helaas, het waren kleedhokjes voor de badgasten en alleen aan de rand zat één restaurant. Daar hadden ze wel weer overheerlijke pintxos.