Coronawandelingen 6

De hele zomer en ook dit najaar ben ik doorgegaan met mijn wandelingen in het Rijk van Nijmegen. Begin november was het weer een aantal dagen prachtig weer voor een paar mooie wandelingen in de Ooijpolder, langs de Spiegelwaal in het rivierpark en de Bemmelse Waard. 

Ooijpolder

In de struiken tussen de weilanden in de Ooijpolder zaten een heleboel putters, groenlingen en pimpelmezen. 

 Pimpelmees

 Groenlingen

 Vink

 Putter

Onlangs zagen we hoe een putter werd gegrepen door een torenvalk. Dat gebeurde hier niet, maar deze torenvalk was wel in de buurt.

 Torenvalk

Hoe verschrikkelijk veel vogels er in dit stukje zitten blijkt als ze door een geluid verstoord worden. De vele putters en groenlingen zorgen dan voor een kleurrijk plaatje.

Het is natuurlijk ook de tijd van de paddenstoelen zoals deze wollige bundelzwam op een dode boomstronk.

 Wollige bundelzwam

Hieronder het uitzicht bij dit vogelrijke deel van de Ooijpolder.

Deze twee eksters staken fraai af tegen de mooie blauwe lucht. De ekster is een van de meest bijzondere vogels uit het dierenrijk. Het is de enige vogelsoort waarvan bewezen is dat ze zichzelf herkennen in de spiegel. De slechte naam die de vogel heeft is voor een groot deel gebaseerd op broodje aap verhalen.

 Eksters

De herfstkleuren zijn mooi zichtbaar op onderstaande foto gemaakt vanaf de Ooijse Bandijk aan de rand van Nijmegen.

Vlakbij de wandelbrug Ooijpoort verried een roodborst zijn aanwezigheid door luidkeels te zingen.

 Roodborst

Rivierpark Nijmegen

Niet alleen de Ooijpolder liet zich tijdens deze zonnige dagen van zijn mooiste kant zien, ook de Spiegelwaal in het rivierpark aan de overkant van de Waal liet zich van haar toepasselijkste kant zien.

 Lentloper

 Verlengde Waalbrug

 Spiegelwaal

 Kokmeeuwen met spiegelbeeld

Het Gezicht van Nijmegen staat voorlopig nog op zijn plek. Helaas gaat dit gebied volgeplemd worden met beton, maar voorlopig kunnen we er nog even van genieten.

Aan de Lentse kant steken de bouwkranen al boven de dijk uit.

Een van de weinige stukjes die in dit deel van het rivierpark gespaard lijkt te worden is het kleine plasje water aan de oostkant van de Waalbrug.

In dit gebied zaten ook enkele graspiepers.

 Graspieper

Hieronder de oostelijke verbinding van Waal en Spiegelwaal.

Bij dit uiteinde van het rivierpark tref je de meest bijzondere watervogels aan. De afgelopen maanden heb ik hier onder andere oeverlopers, een drieteenstrandloper, ooievaars, lepelaars, groenpootruiters, wintertalingen en een dwergmeeuw gezien. Tijdens deze novemberdagen bivakkeert hier een groepje smienten.

 Smienten

Andere vogels die hier in dit weekend zaten zijn de overal aanwezige wilde eenden, grote Canadese ganzen en een opvallend licht gekleurde aalscholver.

 Aalscholver

 Grote Candese ganzen

 Wilde eenden

In de struiken rond het water zitten veel spreeuwen.

 Spreeuwen

Bemmelse Waard

Van het rivierpark is het maar een klein eindje lopen naar de Bemmelse Waard.

Men was hier massaal bomen aan het kappen langs de weg. Het zal wel een vorm van natuurbeheer zijn, maar zo ziet het er niet uit.

In de resterende bomen zaten grote groepen spreeuwen.

Er zat een grote groep wintertalingen en er zwommen een paar futen in hun winterverenpak. Helaas zijn de foto's niet zo goed gelukt. De wintertalingen zijn erg schuw en gaan er al vandoor als je ze nog maar net met het blote oog kunt herkennen.

 Wintertalingen

 Fuut

De zon begon al ver weg te zakken, tijd dus om weer terug te lopen naar Nijmegen. Het heeft nog een paar leuke plaatjes opgeleverd.

Stadswandeling Rotterdam

 Essenburgersingel

Voor ons jaarlijkse uitstapje hadden we deze keer voor een stadswandeling door Rotterdam gekozen. Vanaf het station zijn we eerst in de richting van de Essenburgersingel gelopen. De watervogels zijn hier minder schuw dan in de natuurgebieden buiten de stad. Deze reiger en jonge waterhoen lieten zich van dichtbij op de foto zetten.

 Blauwe reiger Waterhoen (jong)

Bij een café aan de Heemraadsingel zijn we even gestopt voor een kopje koffie. Hoewel het nog vroeg was begon het al lekker warm te worden. Gelukkig hadden we hier veel schaduw.

Doordat we even een verkeerde afslag hadden genomen kwamen we bij de Bospoldervos van Florentijn Hofman uit. Een reusachtige vos met een plastic tasje in zijn bek. De vos is een ode aan de natuur die hier niet ver weg is en de vossen komen hier ook daadwerkelijk voor. De tas staat symbool voor de plastic tasjes die ondanks het verbod nog steeds worden gebruikt in dit deel van de stad. 

 Bospoldervos

Hadden we de wandelroute correct gevolgd, dan waren we meteen in Delfshaven terechtgekomen.

Op één van de terrassen aan het water hebben we een lichte lunch genomen, om daarna onze wandeling door Rotterdam te vervolgen.

 Achterhaven

 Schiehaven

 Scheepvaart en Transport College

 Sint Jobshaven

In de Sint Jobshaven is een voormalig pakhuis, tegenwoordig een rijksmonument, verbouwd tot appartementencomplex.

We kwamen in de buurt van de Parkhaven langs enkele beelden, zoals deze van Piet Hein. Met de recente discussies is het nog maar de vraag of dit nog een lang leven is beschoren. 

 Piet Hein

Iedereen kent het monument van Zadkine om het bombardement op Rotterdam in mei 1940 te herdenken. Hier bij de Parkhaven staat ook een klein monumentje.

Op een aantal bruggen in Rotterdam zijn gedichten aangebracht. Op bruggedichten.nl kun je daar meer over lezen. Als de Parkhavenbrug geopend is kun je een gedicht van Ester Naomi Perquin lezen.

 Bruggedicht

Vanaf deze brug was het maar een klein eindje naar de Euromast. 

 Euromast

We hebben de Euromast niet bezocht, maar zijn onderlangs de mast het park ingelopen. Ik heb nog even zitten zoeken naar de naam van het park, maar dat blijkt dus Het Park te zijn.

In het park staat een beeld van de dichter en toneelschrijver Hendrik Tollens. Ik moet eerlijk bekennen dat de naam bij mij niet heel veel belletjes deed rinkelen. Er is een literaire prijs naar hem vernoemd die nog steeds om de vijf jaar wordt uitgereikt. Meest recente winnaars zijn Paulien Cornelissen en Hans Dorrestijn. 

 Hendrik Tollens

In de buurt van restaurant Parkheuvel staat een beeld van Wilhelmina. Het oogt als een lompe belediging van de vorstin.

 Wilhelmina

De wandeling van zo'n 17 kilometer (inclusief de omweg omdat we fout waren gelopen) was hiermee nog lang niet voltooid. Bij de Nieuwe Maas heb je een fraai uitzicht op de Kop van Zuid en de Erasmusbrug.

Aan de Westerkade staat een beeld van tsaar Peter de Grote. De reislustige tsaar is gedurende enkele perioden langere tijd in Nederland geweest. Hij wilde leren hoe hij Rusland kon moderniseren en werkte op scheepswerven in Zaandam en Amsterdam. Tijdens het 'Tsaar Peter de Grote jaar' in 1997 schonk de Russische regering een beeld aan Nederland als blijk van waardering voor 300 jaar betrekkingen. Amsterdam wilde het beeld niet hebben en in Zaandam hadden ze al een beeld staan. En zo kwam het geschenk in Rotterdam terecht. Hij is tijdens zijn omzwervingen in Nederland precies vier dagen in Rotterdam geweest.

 Tsaar Peter de Grote

Vanuit de Veerhaven hebben we een watertaxi gebeld en die heeft ons overgevaren naar Hotel New York.

 Hotel New York

Vanaf Hotel New York zijn we richting Erasmusbrug gelopen.

 Montevideo
 De Rotterdam

De Rotterdam is een gebouw van Rem Koolhaas. Het is een 'verticale stad' met kantoren appartemenen, een hotel, winkels, horeca en meer. In de coronatijd is in dit gebouw en in veel andere hoge kantoorgebouwen het probleem ontstaan dat afstand houden in de liften vrijwel onmogelijk is en dat de gebouwen daardoor maar heel beperkt gebruikt kunnen worden. 

 Maastoren Deloitte bij Erasmusbrug
 Erasmusbrug

Een eindje verderop staat de oude Koningshavenbrug die meestal De Hef wordt genoemd. De brug was tot 1993 in bedrijf als spoorbrug in de lijn Rotterdam - Breda. Tegenwoordig gaat de trein hier door een tunnel. Omdat er grote schepen onderdoor moesten kunnen varen kon het middendeel van de brug een flink stuk omhoog. 

De brug is een rijksmonument en het enige deel van het oude spoortracé dat niet is gesloopt. Zo nu en dan komt de beweegbare deel van de brug nog gedeeltelijk of helemaal naar beneden. Dit is nodig voor het onderhoud van de brug. Aan de noordkant van de brug kun je een stuk over het oude spoortalud lopen. Er is een soort stalen kooi rond het uiteinde van de brug gebouwd.

Over de Willemsbrug zijn we teruggelopen richting centrum.

 Willemsbrug

 Het uitzicht vanaf de Willemsbrug

Aan de overkant van de brug staat het Witte Huis dat de eerste wolkenkrabber van Rotterdam was (1897). Een klein stukje verder staan de veel modernere Red Apple en Waterstadtoren.

 Witte Huis

 Red Apple en Waterstadtoren

Naast het vanwege een verbouwing gesloten museum Boijmans van Beuningen verrijst het Depot van het museum. Het gebouw dat na voltooiing publiek toegankelijk zal zijn leek al grotendeels klaar te zijn.

 Depot Boijmans van Beuningen

Daarna zijn we richting station gelopen om Margreets nichtje Merel op te halen die in de buurt van het station woont. We hadden afgesproken om met haar te gaan eten in de stad.

 Uitzicht in de richteng van Rotterdam CS

In het water zien we de weerspiegeling van het gebouw Calypso.

 Calypso

Het was een gezellig etentje op het terras bij restaurant Mangiare.

Na het eten hebben we afscheid genomen van Merel en zijn we naar het station gelopen om met die vreselijke mondkapjes op weer in de trein naar Nijmegen te stappen.