Essenburgersingel
Voor ons jaarlijkse uitstapje hadden we deze keer voor een stadswandeling door Rotterdam gekozen. Vanaf het station zijn we eerst in de richting van de Essenburgersingel gelopen. De watervogels zijn hier minder schuw dan in de natuurgebieden buiten de stad. Deze reiger en jonge waterhoen lieten zich van dichtbij op de foto zetten.
Blauwe reiger
Waterhoen (jong)
Bij een café aan de Heemraadsingel zijn we even gestopt voor een kopje koffie. Hoewel het nog vroeg was begon het al lekker warm te worden. Gelukkig hadden we hier veel schaduw.
Doordat we even een verkeerde afslag hadden genomen kwamen we bij de Bospoldervos van Florentijn Hofman uit. Een reusachtige vos met een plastic tasje in zijn bek. De vos is een ode aan de natuur die hier niet ver weg is en de vossen komen hier ook daadwerkelijk voor. De tas staat symbool voor de plastic tasjes die ondanks het verbod nog steeds worden gebruikt in dit deel van de stad.
Bospoldervos
Hadden we de wandelroute correct gevolgd, dan waren we meteen in Delfshaven terechtgekomen.
Op één van de terrassen aan het water hebben we een lichte lunch genomen, om daarna onze wandeling door Rotterdam te vervolgen.
Achterhaven
Schiehaven
Scheepvaart en Transport College
Sint Jobshaven
In de Sint Jobshaven is een voormalig pakhuis, tegenwoordig een rijksmonument, verbouwd tot appartementencomplex.
We kwamen in de buurt van de Parkhaven langs enkele beelden, zoals deze van Piet Hein. Met de recente discussies is het nog maar de vraag of dit nog een lang leven is beschoren.
Piet Hein
Iedereen kent het monument van Zadkine om het bombardement op Rotterdam in mei 1940 te herdenken. Hier bij de Parkhaven staat ook een klein monumentje.
Op een aantal bruggen in Rotterdam zijn gedichten aangebracht. Op bruggedichten.nl kun je daar meer over lezen. Als de Parkhavenbrug geopend is kun je een gedicht van Ester Naomi Perquin lezen.
Bruggedicht
Vanaf deze brug was het maar een klein eindje naar de Euromast.
Euromast
We hebben de Euromast niet bezocht, maar zijn onderlangs de mast het park ingelopen. Ik heb nog even zitten zoeken naar de naam van het park, maar dat blijkt dus Het Park te zijn.
In het park staat een beeld van de dichter en toneelschrijver Hendrik Tollens. Ik moet eerlijk bekennen dat de naam bij mij niet heel veel belletjes deed rinkelen. Er is een literaire prijs naar hem vernoemd die nog steeds om de vijf jaar wordt uitgereikt. Meest recente winnaars zijn Paulien Cornelissen en Hans Dorrestijn.
Hendrik Tollens
In de buurt van restaurant Parkheuvel staat een beeld van Wilhelmina. Het oogt als een lompe belediging van de vorstin.
Wilhelmina
De wandeling van zo'n 17 kilometer (inclusief de omweg omdat we fout waren gelopen) was hiermee nog lang niet voltooid. Bij de Nieuwe Maas heb je een fraai uitzicht op de Kop van Zuid en de Erasmusbrug.
Aan de Westerkade staat een beeld van tsaar Peter de Grote. De reislustige tsaar is gedurende enkele perioden langere tijd in Nederland geweest. Hij wilde leren hoe hij Rusland kon moderniseren en werkte op scheepswerven in Zaandam en Amsterdam. Tijdens het 'Tsaar Peter de Grote jaar' in 1997 schonk de Russische regering een beeld aan Nederland als blijk van waardering voor 300 jaar betrekkingen. Amsterdam wilde het beeld niet hebben en in Zaandam hadden ze al een beeld staan. En zo kwam het geschenk in Rotterdam terecht. Hij is tijdens zijn omzwervingen in Nederland precies vier dagen in Rotterdam geweest.
Tsaar Peter de Grote
Vanuit de Veerhaven hebben we een watertaxi gebeld en die heeft ons overgevaren naar Hotel New York.
Hotel New York
Vanaf Hotel New York zijn we richting Erasmusbrug gelopen.
Montevideo
De Rotterdam
De Rotterdam is een gebouw van Rem Koolhaas. Het is een 'verticale stad' met kantoren appartemenen, een hotel, winkels, horeca en meer. In de coronatijd is in dit gebouw en in veel andere hoge kantoorgebouwen het probleem ontstaan dat afstand houden in de liften vrijwel onmogelijk is en dat de gebouwen daardoor maar heel beperkt gebruikt kunnen worden.
Maastoren Deloitte bij Erasmusbrug
Erasmusbrug
Een eindje verderop staat de oude Koningshavenbrug die meestal De Hef wordt genoemd. De brug was tot 1993 in bedrijf als spoorbrug in de lijn Rotterdam - Breda. Tegenwoordig gaat de trein hier door een tunnel. Omdat er grote schepen onderdoor moesten kunnen varen kon het middendeel van de brug een flink stuk omhoog.
De brug is een rijksmonument en het enige deel van het oude spoortracé dat niet is gesloopt. Zo nu en dan komt de beweegbare deel van de brug nog gedeeltelijk of helemaal naar beneden. Dit is nodig voor het onderhoud van de brug. Aan de noordkant van de brug kun je een stuk over het oude spoortalud lopen. Er is een soort stalen kooi rond het uiteinde van de brug gebouwd.
Over de Willemsbrug zijn we teruggelopen richting centrum.
Willemsbrug
Het uitzicht vanaf de Willemsbrug
Aan de overkant van de brug staat het Witte Huis dat de eerste wolkenkrabber van Rotterdam was (1897). Een klein stukje verder staan de veel modernere Red Apple en Waterstadtoren.
Witte Huis
Red Apple en Waterstadtoren
Naast het vanwege een verbouwing gesloten museum Boijmans van Beuningen verrijst het Depot van het museum. Het gebouw dat na voltooiing publiek toegankelijk zal zijn leek al grotendeels klaar te zijn.
Depot Boijmans van Beuningen
Daarna zijn we richting station gelopen om Margreets nichtje Merel op te halen die in de buurt van het station woont. We hadden afgesproken om met haar te gaan eten in de stad.
Uitzicht in de richteng van Rotterdam CS
In het water zien we de weerspiegeling van het gebouw Calypso.
Calypso
Het was een gezellig etentje op het terras bij restaurant Mangiare.
Na het eten hebben we afscheid genomen van Merel en zijn we naar het station gelopen om met die vreselijke mondkapjes op weer in de trein naar Nijmegen te stappen.
