Die middag zijn we met de Funicular de Artxanda, een treintje op een kabelspoor, naar een uitkijkpunt op een heuvel gegaan. Het treintje stond op het punt om te vertrekken toen we aankwamen en zat vol met krijsende Baskische kinderen.
Vanuit het parkje bij het topstation had je een prachtig uitzicht op Bilbao en het Guggenheim museum.
Achter de torens op onderstaande foto stond ons hotel.
In het park stond ook een monument ter ere van de Basken die zijn gesneuveld in de strijd tegen Franco tijdens de Spaanse burgeroorlog.
In het park vlogen de nodige vogels rond, zoals deze goudvink en gewone vink.
Daarna zijn we begonnen aan een wandeling naar beneden, terug naar de stad. Doordat we niet precies wisten hoe we moesten lopen werd dit een nogal rommelige wandeling door een weinig inspirerende omgeving.
In één van de hammenwinkeltjes had Hanneke een puntzak ham gekocht.
Vlakbij het restaurant waar we die avond hebben gegeten stond een bibliotheek met op de gevel teksten in vele talen.
We hebben twee Nederlandstalige teksten gezien, waarom mag het vandaag niet regenen? en gezellig.
Dat laatste was zeker van toepassing op deze avond.
Dat laatste was zeker van toepassing op deze avond.
La Viña del Ensanche
Dit pintxosrestaurant was ons aanbevolen door een Vlaams echtpaar dat we in het hotel hadden ontmoet. Wij hadden een tafel gereserveerd, maar de meeste Basken stonden gewoon aan de bar te eten en heel hard te praten. Ik vraag me af of de Baskische taal woorden kent voor fluisteren en gewoon praten. Tussen alle herrie werd er voortreffelijk eten geserveerd. Heel veel hele lekkere hapjes die er ook nog eens heel mooi uitzagen. De Vlamingen zaten er ook, aan een tafel in de hoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten