Salinas de Añana

 Salinas de Añana

Na het bezoek aan de kust zijn we 's middags het binnenland gaan verkennen. Onze eerste bestemming waren de zoutpannen van Añana. Volgens historische bronnen werd hier al in de negende eeuw zout gewonnen. Men doet dat door op terrassen brak water te laten stromen en dat verdampt dan door invloed van zon en wind. In de loop van de negentiende eeuw raakte de boel in verval. Eind vorige eeuw is een vereniging opgericht die de zoutterrassen nieuw leven wil inblazen en toeristen wil lokken naar het gebied. Dat is nog maar deels gelukt. Een deel van de terrassen is weer in bedrijf en daar worden ook rondleidingen gegeven. De rest is één grote vervallen zooi.



De rondleiding paste niet zo goed in ons tijdschema. In plaats daarvan hebben we een wandeling rond het hele gebied gedaan. Margreet en Margreet zitten hier even uit te rusten.



De roofvogel is vermoedelijk een slangenarend.
Tijdens de wandeling hebben we veel bloemen en vogeltjes gezien, zoals het roodborstje en het vuurgoudhaantje. De vlinder is een Spaanse pijpbloemvlinder.

Marqués de Riscal Hotel

Dit opmerkelijke hotel op een heuvel bij Elciego is ontworpen door Frank Gehry, die ook het Guggenheim museum heeft ontworpen. Marques de Riscal is het oudste wijnhuis in de Rioja-regio en staat bekend om zijn innovatieve instelling. Dat is ook te zien in dit bepaald niet alledaagse hotel.

Het hotel contrasteert enorm met het oude dorpje op de achtergrond.

Het was inmiddels al vrij laat geworden en dus tijd om terug naar Bilbao te rijden. We moesten de auto met een volle tank inleveren. In Bilbao kwamen we erachter dat er geen tankstations in de stad zijn. We moesten naar de omgeving van het vliegveld rijden om te tanken. Het kantoor van de autoverhuurder was inmiddels gesloten. Na een paar rondjes door Bilbao was er eindelijk een parkeerplaats vrij bij het verhuurkantoor. Nadat we de auto hadden achtergelaten zijn we naar het centrum gelopen om daar ergens te eten. Na enige discussie over de keuze van een restaurant, pintxos in de drukte of een rustiger restaurant met waarschijnlijk minder goed eten, hebben we gekozen voor dat laatste. De rust was erg lekker na twee dagen van Baskische drukte, het eten was duidelijk minder.